Kunnen we de kuiltjes verklaren vanuit de evolutietheorie?
Er doen verschillende theorieën de ronde over de evolutionaire functie van de twee kuiltjes in de onderrug. Om te beginnen zouden deze bijdragen aan een betere houding en een soepele beweging. De kuiltjes wijzen daarmee op een gezonde status van de gewrichten en ligamenten in dat gebied. Een tweede verklaring voor de aanwezigheid van de kuiltjes in je onderrug is dat deze een rol spelen bij het verhogen van de vruchtbaarheid en voortplanting.
Kuiltjes als symbool van schoonheid
Je hebt vast weleens van de Zeven Schoonheden gehoord en als je je erin verdiept, hebt weet je dat kuiltjes in de wangen daartoe behoort. Je zult het misschien niet zo snel met elkaar in verband brengen, maar ook de kuiltjes in de onderrug worden gezien als een vorm van schoonheid.
De kuiltjes in de onderrug kennen we namelijk ook wel als de “dimples of Venus,” afgeleid van de Romeinse godin van de liefde. Ze vallen vooral op als je in de zon staat en je zult ze daarom goed zien als je in je zwembroek of bikini op het strand staat. De naam venuskuiltjes wekt de suggestie dat de kuiltjes een teken van schoonheid zijn, al is dit natuurlijk een subjectief gegeven. Het is wel zo dat de venuskuiltjes vaak aantrekkelijk gevonden worden en worden ook wel “thumb handles” genoemd.
Mocht je voor de spiegel ontdekken dat je geen kuiltjes in je onderrug hebt, raak dan niet in paniek. Niet bij iedereen zijn de kuiltjes namelijk even goed zichtbaar en bij sommige mensen ontbreken ze zelfs in het geheel. Ze zijn daarmee een goed voorbeeld van de diversiteit binnen de menselijke anatomie. Het herinnert ons eraan dat het menselijk lichaam beschikt over complexe en unieke eigenschappen en dat geen lichaam hetzelfde is.
Wat is de functie van deze kuiltjes?
Naar de exacte functie of betekenis van de kuiltjes in je onderrug blijft het echter gissen. Het feit dat niet iedereen ze heeft wijst erop dat ze in ieder geval geen onmisbare taak bekleden, en het zou zomaar kunnen zijn dat we ze over een tijdje allemaal niet meer bezitten. Dat zag je eerder al gebeuren met bijvoorbeeld de menselijke staart, maar zien we ook terug in de afnemende hoeveelheid lichaamsbeharing en het ontbreken van de verstandskiezen.