Ik Tinder dus ik besta
In 2018 lijkt op iemand afstappen in de kroeg of club praktisch verleden tijd. Het is een beetje als een Syberische tijger: een prachtig fenomeen, maar de omgevingsveranderingen zorgen ervoor dat het uitsterft. Hoe graag we ook zouden willen, een app als Tinder gedijt gigantisch goed in de hedendaagse 24-uurs maatschappij, dus we moeten er maar massaal aan geloven.
Voor mij (lid van de gewone burgerij) en vele anderen is Tinder een leuk tijdverdrijf. Bovendien kun je naast het slap lullen op het moment dat Pasen en Pinksteren op dezelfde dag vallen misschien wel je droomvrouw treffen. Een ideale oplossing tussen de koffie en het broodje kaas door zou je zeggen. Toch is dat niet voor iedereen het geval. Menig rijkaard kan zich namelijk niet vinden in de hoeveelheid ‘plebs’ op het platform. Zodra je een bekend koppie hebt of enigszins vermogend bent, dan word je al beschouwt als een ‘Tinder-goal’ – geen oprechte interesse dus.
Berkeley International realiseert matches tussen like-minded people
Ja, dat klinkt allemaal heel erg fancy, maar waar het op neer komt is het filteren van de trash door een exclusief platform te bieden. Met de match-making van Berkeley International ben je gegarandeerd van iemand van hetzelfde niveau. Of dat een vergelijkbare bankrekening betekent, of juist een gedeeld beroepenveld, dat is niet te zeggen.
Iedere zoekende wordt bij inschrijving uitgenodigd voor een intake-gesprek met een medewerker van het dating-platform. Vervolgens zorgt jouw persoonlijke match-maker voor een omschrijving in ongeveer 20 zinnen. Hierbij wordt gepoogd een compleet en interessant profiel te schetsen van jou als persoon. Op basis van telefoongesprekken met beide partijen, wordt gekeken of er een potentiële match is. Zodra jullie beiden aan de telefoon overeenkomen met jullie match-maker dat een date wel leuk kan zijn – pats, boem, daar is je nummer.
Er is natuurlijk wel een catch, laten we wel wezen: als je grof geld betaalt mag je er ook wel wat spanning en sensatie voor terugkrijgen. De man en vrouw weten dus niets van elkaar behalve hetgeen in ’t profiel staat en de vragen die ze kunnen stellen aan de match-maker. Er worden geen foto’s uitgewisseld, dus het is volledig blind. We kunnen dus stellen dat je aardig avontuurlijk ingesteld moet zijn om hier aan te geloven.
De man jaagt, de vrouw speelt prinsesje
Berkeley International is erop gericht om het eeuwenoude jacht-element terug te brengen in het hedendaagse beeld van de liefde. Hierin is het van essentieel belang dat de man het voortouw neemt. Zodra beiden namelijk hebben aangegeven een date aan te durven, ontvangt de man het telefoonnummer van z’n date. Het is dan aan hem om de eerste stap te nemen en haar op te bellen. Want: that’s what gentlemen do, right?
Dames daarentegen willen graag veroverd worden, zo is het nou eenmaal. Noem het een beetje plat, prehistorisch of eenkennig – ik kan er op dit moment ook niet veel anders van maken. Het is de bedoeling dat er vervolgens een date tot stand komt en – indien deze succesvol verloopt – er meerdere volgen. Na een date of 6/7 zal je match-maker en dus Berkeley International, zich terugtrekken van het strijdtoneel.
Gevraagd naar de successen weet het bedrijf te melden dat er op dit moment zo’n 5.000 mensen zijn ingeschreven. Bovendien schijnt maar liefst 87% van de matches gemaakt door Berkeley International een relatie van een half jaar of langer te krijgen. Het lijkt erop dat je toch moet investeren in de liefde. Helaas is het niet voor ons allemaal weggelegd. Er wordt bij inschrijving een eenmalig bedrag van €7.500 gevraagd en de jaarlijkse contributie is weer eens €7.500. Een vlugge rekensom leert ons dat je dus sowieso €15.000 moet lappen om mee te mogen strijden. Geen kattenpis, maar hey, dan sla je wel die BN’er aan de haak.