Eind december neemt iedereen zich voor hun leven te beteren. Iedereen gaat ineens aan een quinoa-dieet, sport zestien keer per week, rookt niet meer, doet maar twee biertjes op vrijdag en zaterdag en geeft iedere bedelaar dertig euro. Maar vaak duurt dit geintje een week, misschien twee, en dan komt toch ineens dat derde biertje op vrijdag, dat eerste trekje van die peuk en is een keer per week sporten toch eigenlijk wel prima. Nog twee weken en alle hoop is verloren.

Mensen hebben bepaalde karaktereigenschappen waardoor we eigenlijk gedoemd zijn om te falen. Check ze hier. Herkenbaar?

De octopus

Dit zijn mensen die zichzelf te veel verschillende goede voornemens stellen. Daar gaat het al helemaal mis. Je kan niet stoppen met roken en veel gaan sporten en minder drinken en een salsa cursus starten en stoppen met nagels bijten en stoppen met vlees eten. Begin gewoon met één ding, degene waar je het meest last van hebt. Maak die af. Kijk daarna verder.

De Hercules

Je kan ook overdrijven op een ander niveau, namelijk door doelen te stellen waarvan je eigenlijk al weet dat je het nooit gaat bereiken. Iedere dag om 05:00 in de gym staan, bijvoorbeeld. Of vrijwilligershulp verlenen terwijl je parachute springt en tegelijkertijd alle wetenschappelijke artikelen van semester 2 samenvat. Gaat ‘m gewoon niet worden.

voornemens-1

De generalist

“Ja, ik ga misschien iets doen met gezonder eten”. Ja, wat dan? Wat betekent dat? Hoe ga je dat doen? Stel concrete doelen.

De uitsteller

Als je op 28 december hebt bedacht dat je levens gaat verbeteren, is dit wellicht iets te kortdag. Het behalen van een doel gaat gepaard met voorbereiding. Je kan niet in twee dagen bedenken dat je gedrag gaat veranderen. Werkt niet. Neem de tijd. 1 januari is niet ineens een startschot voor iets nieuws. 1 februari komt vanzelf en ook dan kan het nog.

De sombere verliezer

Je bent lekker bezig. Echt lekker bezig. Je dieet gaat belachelijk lekker. Dat sixpackje komt eraan. Je voelt het. Tot dat omslagpunt. Je wordt door vrienden uitgenodigd om een avond te barbecuen. Het escaleert. Een calorie-overschot groter dan de Chinese populatie overrompeld je. Je blijft hangen in dit verval. Die in bacon gerolde kippendij is toch veel te lekker om te laten liggen. Je baalt, want je doel is niet behaald en denkt: “fuck de wereld, ik kap ermee.” Begraaf niet direct die strijdbijl. Dat je een keer head-first bent gestruikeld, betekent niet dat dit de ondergang is. Probeer je te herpakken en als dit een aantal maanden later is, maakt dat geen moer uit.