Op een random doordeweekse dag besloot de dokter Daniel Kenigsberg om het stuk land wat hij 30 jaar geleden kocht te bezoeken. Na al die jaren was de beste man nieuwsgierig naar de staat waarin het stuk land verkeerde. In de tussentijd had hij het niet te koop gezet of verhuurd aan iemand anders. Kenigsberg had dus verwacht dat er, behalve wat extra onkruid, niets aan het stuk grond zou zijn veranderd. Het stuk grond van een halve hectare werd in 1991 op de naam van Daniel Kenigsberg gezet en daar was niks aan aangepast.
Grote schok: wat doet die villa daar?
Toen Kenigsberg arriveerde bij het stuk grond schrok hij zich een ongeluk. Aan de rand van het perceel zag hij een prachtige woning staan. De villa was zo goed als af en was bijna instapklaar voor een kersverse eigenaar. De woning beschikt over vier slaapkamers en ziet er van zowel binnen als buiten fantastisch uit. De waarde werd geschat op bijna 1,4 miljoen euro. Kassa!
Op iets dergelijks had Kenigsberg uiteraard niet gerekend en hij wilde de situatie beter onderzoeken. Hij wilde graag weten wie er zonder toestemming zomaar een dikke villa op z’n land had geplaatst, begrijpelijk.
Grote fout bij het Kadaster
Om de onderste steen boven te krijgen schakelde Daniel Kenigsberg een advocaat in. Om de situatie uit te pluizen moest eerst duidelijk worden wie de opdrachtgever was van de bouw van de miljoenenvilla. Deze advocaat wist al snel een ernstige fout te vinden bij het Kadaster. Het stuk land van de Amerikaanse dokter werd per ongeluk toegewezen aan een projectontwikkelaar. Deze ontwikkelaar bouwde vervolgens een schitterende woning op het stuk grond zonder daar een wettelijke goedkeuring van Kenigsberg van te hebben gekregen.
Na verder onderzoek bleek dat de projectontwikkelaar er van in de veronderstelling was dat het stuk grond op zijn eigen naam stond. Hierom besloot de ambitieuze man om er een prachtige woning op te plaatsen en die vervolgens met dikke winst te verkopen.
Langdurig juridisch proces
Er volgde een juridische strijd tussen de projectontwikkelaar en Dr. Daniel Kenigsberg. De zaak was vrij ingewikkeld en het proces duurde daarom ook maandenlang. Uiteindelijk werd er besloten dat Kenigsberg nog steeds de rechtmatige eigenaar was van het stuk grond. De woning van bijna 1,4 miljoen euro stond daardoor dus ook op naam van Kenigsberg.
De projectontwikkelaar stond aan het einde van het proces dus met lege handen. Hij liet een waardevolle woning bouwen zonder daar ook maar een cent aan over te houden. Daniel Kenigsberg was dus de grote winnaar van het hele verhaal. Dit enorme financiële voordeel werd hem zomaar in de schoot geworpen. Hij besloot de woning te verkopen en ving er de volledige vraagprijs voor. Dankzij deze verkoop werd Kenigsberg in één klap miljonair zonder daar iets voor te doen.