De achternaam van de man aannemen: is dat anno 2024 nog zo normaal?

Steeds meer vrouwen kiezen er tegenwoordig voor om niet meer de achternaam van hun partner aan te nemen. De redenen hiervoor kunnen natuurlijk uiteenlopen, maar voor deze 29-jarige vrouw was het duidelijk. Toen zij voor het eerst met haar verloofde Brad sprak over hun toekomst, leek het idee van het aannemen van zijn achternaam nauwelijks belangrijk. Ze stemde er eerst mee in, niet beseffend dat dit onderwerp later zo’n groot twistpunt zou worden.

Ze waren al twee jaar samen, maar hadden het eigenlijk nooit over zulke praktische dingen gehad. Zij wist dus ook niet dat het doorgeven van zijn achternaam zo belangrijk voor hem was. En dit was niet het enige, hij bleek veel meer waarde te hechten aan traditionele gebruiken dan zij. Niet heel erg handig natuurlijk. Het conflict pakte helemaal verkeerd uit en haar verloofde maakte het uit.

Deze vrouw zag dat niet zitten

In de weken na hun verloving begon de vrouw echter goed na te denken over haar oorspronkelijke beslissing. Haar collega’s hadden haar verteld over de uitdagingen en implicaties van het veranderen van je achternaam. Zo is het niet alleen een hele klus als het gaat om administratie, zowel thuis als op het werk. Ook begonnen haar collega’s over wat de naamsverandering symboliseerde. Het idee dat je je eigen identiteit, verbonden met jezelf en je familie en verleden, op moet geven als je gaat trouwen, begon haar dwars te zitten.

Nadat ze dit had overwogen was het voor haar duidelijk: ze wilde zijn achternaam toch niet aannemen. Niet de naam van je partner aannemen zegt namelijk niks over hoeveel je van iemand houdt. Het leek haar ook een vrij normale keuze, zeker omdat steeds meer vrouwen de achternaam van hun man niet meer automatisch overnemen. Bovendien ging ze ervan uit dat Brad, die zichzelf ook als vooruitstrevend beschouwt, haar beslissing zou begrijpen en steunen.

verloofde maakte het uit

Haar verloofde maakte het uit

Toen ze Brad hier echter over informeerde, was hij ontzettend geschokt en diep teleurgesteld. Voor Brad was het aannemen van zijn achternaam meer dan alleen een formaliteit. Hij zag de gedeelde achternaam dus wel als een belangrijk symbool van verbintenis en liefde. Brad gaf aan altijd al te hebben gedroomd van een huwelijk waarin hij en zijn vrouw dezelfde achternaam zouden delen. Wat volgde was een verhitte discussie waarin beide partijen duidelijk hun eigen standpunten maakten. Helaas leidde de discussie niet tot een compromis, zoals bijvoorbeeld allebei elkaars naam aannemen, maar juist tot een breuk. Haar verloofde maakte het uit, tot grote schok van de vrouw.

Online lopen de reacties uiteen

Zij deelde haar verhaal online en vroeg anderen wat zij van de situatie vonden. Zelf probeert ze nog manieren te vinden om de relatie te redden, maar wat vinden de anderen? Sommigen begrijpen haar dilemma heel goed en moedigen haar aan om trouw te blijven aan zichzelf. Zij benadrukken dat ze het scheef vinden dat haar partner niet bereid is om compromissen te sluiten. Anderen vinden juist dat Brad gelijk heeft en dat het delen van een achternaam een belangrijk symbool is van een eenheid van huwelijk. Dat de man ook de achternaam van de vrouw kan aannemen, of dat je allebei elkaars naam kan dragen, wordt vaak vergeten. Wat zou jij doen als je in dezelfde situatie zat?