Een kapot product in de winkel: wie betaalt?
In principe geldt in winkels de stelregel ‘breken is kopen’ vertelt Joyce Donat, de woordvoerder van de Consumentenbond. Toch zullen winkels je niet altijd laten opdraaien voor de onkosten van een kapot product. Sterker nog: supermarkten brengen kapotte producten eigenlijk nooit in rekening omdat de kosten laag zijn en ze klantvriendelijkheid hoog in het vaandel hebben staan.
Nu vraag je je misschien af of winkels verzekerd zijn tegen dit soort schade. Dat is niet het geval: de supermarkt draait zelf op voor de onkosten, aangezien ze zich alleen kunnen verzekeren tegen grootschalige schadebedragen. Denk hierbij aan schade die ontstaat door bijvoorbeeld brand, diefstal of vandalisme, waarbij de inventaris- en goederenverzekering in werking treedt. Omdat binnen deze verzekering de onopzettelijke schade van een product niet gedekt is, zijn de onkosten voor eigen rekening en worden kapot gevallen producten opgegeven als derving. Dit gebeurt voor alle producten die niet meer verkocht kunnen of mogen worden, bijvoorbeeld omdat ze over datum zijn of omdat ze een verkeerd etiket dragen.
Hoe zit dat met producten in een hogere prijsklasse?
In de supermarkt zul je dus niet zo snel moeten betalen voor een beschadigd product, maar hoe zit dat met producten met een hoger prijskaartje? Denk bijvoorbeeld aan een aardewerk of een duur flesje parfum: in dat geval zou het heel goed kunnen dat de winkel zelf de onkosten niet vergoedt en eist dat je het product alsnog betaalt. In dat geval kun je een beroep doen op je wettelijke aansprakelijkheidsverzekering, aldus Donat. Met deze verzekering, die je in Nederland verplicht moet afsluiten, ben je verzekerd tegen allerhande soorten schade die je aanricht aan andermans spullen. Daarbij kun je dus denken aan een kras die je op iemands autodeur trekt, maar ook aan een kapot gevallen vaas in een designerwinkel. Als je geen WA-verzekering hebt afgesloten, dan zul je het bedrag uit eigen portemonnee moeten betalen.
Benieuwd hoe dat bij kinderen zit? Tot hun zestiende levensjaar ben je in ieder geval verantwoordelijk voor alles dat je kind veroorzaakt – dus ook het stukmaken van producten. Vanaf het 16e levensjaar zijn ze in principe zelf verantwoordelijk voor alles wat ze doen, maar je bent tot het 17e levensjaar wel financieel aansprakelijk.