Dit is het verhaal van Kathy en Brandon Gunn. Toen zij het huwelijkscadeau van Tante Alison open wilde maken, moesten ze even twee keer kijken: er stond op het cadeau geschreven dat ze het pas mochten openmaken de eerste keer dat ze ruzie zouden hebben in hun huwelijk. Brandon en Kathy besloten akkoord te gaan met het cadeau en de witte doos met inhoud en al belandde boven op een plank in hun kast.
Het huwelijk
Net als ieder ander stel hadden de twee af en toe wel eens een ruzietje, maar niets groot genoeg om de doos open te maken. Toen ze wel eens flinke ruzie kregen, stonden ze er niet bij stil het cadeau te openen. Het koppel zegt zelfs ooit te hebben getwijfeld over hun relatie en eraan gedacht te hebben hun huwelijk op te geven. “Het cadeau openmaken op zo’n moment voelde als het toegeven dat je huwelijk kapot was, dus hebben we het niet gedaan”, zei het koppel later.
Maar op een avond veranderde dat, Kathy en Brandon hadden net hun twee jonge kinderen in bed gestopt en genoten van hun avond met een glas wijn. Ze praatten over een aanstaande bruiloft die ze zouden gaan bijwonen in Kalamazoo, waar zij elkaar hadden ontmoet toen ze daar op de universiteit studeerden. Ze probeerden met ideeën te komen voor een cadeau voor het echtpaar dat daar ging trouwen. Toen dachten ze terug aan hun bruiloft en welk cadeau het meeste indruk op hun had gemaakt.
Het huwelijkscadeau gaat open en blijkt enorm origineel te zijn
Ze besloten het cadeau te openen.
Wat er in het huwelijkscadeau zat? Twee buideltjes geld met twee handgeschreven brieven, één voor Kathy en één voor Brandon. Op het briefje van Brandon stond: “Ga bloemen halen, en een fles wijn” en op Kathy’s briefje was geschreven: “Haal iets voor jullie dat je beide lekker vindt (pizza, garnalen…) en maak het “bad” klaar.”
Verder zat er nog een kristallen vaas, kristallen wijnglazen, badzeep, lotion en champagne in de witte doos. Het cadeau herinnerde de twee eraan: maakt niet uit waar je boos over bent, de kleine lieve dingen die je voor elkaar doet zijn de boosheid niet waard.
De twee vertellen: “Al die tijd dachten we dat de inhoud van het cadeau de sleutel was tot het redden van ons huwelijk. Mijn tante en oom waren immers al bijna een halve eeuw getrouwd. Dus we dachten dat de doos ‘ons’ zou redden. Maar dat deed het ook een in zekere in…”
Eind goed, al goed dus. En tante Alison heeft de prijs gewonnen voor het beste huwelijkscadeau.
