De Australische Hugh Hefner, de Candyman

In de luxeuze Candy Shop Mansion van tabaksgigant Travers Beynon, beter bekend als ‘The Candyman’, gelden strikte regels voor zijn vrouwen en vriendinnen. Deze Australische vrouwenmagnaat, die beroemd werd door zijn wilde feesten en talrijke vriendinnen, heeft een nogal eigenzinnige levensstijl. In de Candy Shop Mansion is het namelijk niet zomaar feest, er zijn dus regels die iedereen moet volgen. Beynon, die naast zijn vrouw Taesha nog veel meer vriendinnen heeft, ziet hen als één grote familie.

Een van de belangrijkste tradities is het wekelijkse ‘familiediner’ op zondagavond. Hierbij worden alle telefoons ingeleverd en wordt er samen gegeten, waarna de hele groep een film kijkt in de privébioscoop van de mansion. Dit verplicht samenzijn zou volgens Beynon de onderlinge banden versterken en eventuele ruzies binnen de perken houden.

In het landhuis slapen Beynon, zijn vrouw en alle vriendinnen samen in één gigantische slaapkamer, uitgerust met drie kingsize bedden. Mocht het toch te druk worden, heeft hij altijd nog een eigen kamer om zich even terug te trekken en op zichzelf te zijn. Het delen van de slaapkamer zorgt er volgens Beynon voor dat er minder jaloezie en meer saamhorigheid is onder de vrouwen.

Je rolt niet zomaar binnen

Maar voor je het überhaupt het zover schopt dat je aan de familiediners mag deelnemen of in het XXL-bed mag slapen, moet je eerst door een uiterst strikte selectie. Beynon vertelt dat hij niet zomaar iedereen toelaat in zijn huis. Uiterlijk speelt voor hem de belangrijkste rol, maar ook het karakter en de instelling zijn essentieel. Vrouwen die niet aan zijn verwachtingen voldoen kunnen na slechts een uur al de deur uit gebonjourd worden.

Vrouwen vanuit de hele wereld solliciteren om onderdeel te worden van Beynons bijzondere huishouden. Hij beoordeelt ze eerst op hun uiterlijk en karakter via een beschrijving en videobellen, voordat hij hen eventueel laat overvliegen naar Australië voor een proefperiode. Het is een soort sollicitatieprocedure vertelt hij, maar dan met een flinke dosis pracht en praal. Wat een leven zeg!