
Bizarre challenge: man besluit elke dag zijn calorieën te verdubbelen
Sommige uitdagingen zijn inspirerend. Anderen? Die zijn gewoon om viraal te gaan. Jared Baker, een Youtuber met een fascinatie voor bizarre experimenten, besloot zichzelf flink op de proef te stellen. Zijn plan? Elke dag zijn calorie-inname verdubbelen tot hij niet meer kon. Wat begon met een minuscule calorie inname eindigde in een strijd tegen misselijkheid, extreme eetbuien en een serieuze afkeer jegens voedsel. Dit is hoe zijn lichaam en geest eraan toe waren na 15 dagen pure voedselhel.
Van honger lijden naar schrokken als een malle: elke dag je calorieën verdubbelen
Het concept was simpel, maar genadeloos: elke dag je calorieën verdubbelen en zoveel eten. Op dag één at Jared (op zijn YouTube-kanaal ‘Aventura Australia’) precies één calorie, een hoeveelheid die je niet eens terugvindt in een halve druif. De dag erna mocht hij twee calorieën eten. Dag drie? Vier. En zo verder.
Het probleem? Deze groei betekende dat hij op dag 10 al op 1.024 calorieën zat. nog steeds behapbaar, maar vanaf dat punt werd het absurd. Op dag 15 zou hij theoretisch 16.384 calorieën moeten eten, oftewel: een overdosis aan eten waar zelfs een bodybuilder van zou schrikken. Elke dag calorieën verdubbelen lijkt dus niet makkelijk, het wordt al snel zwaar.
Bekijk de gehele video van het YouTube-kanaal van Jared hieronder:
De uitdaging leek in eerste instantie een grap, maar al snel ontdekte Jared hoe bizar de impact op zijn lichaam was. Van extreme honger in de eerste dagen naar misselijkmakende overdaad in de tweede helft, dit experiment was allesbehalve een feestje.
De eerste dagen calorieën verdubbelen: afzien, afzien en nog eens afzien
Dag één en twee waren niet om over naar huis te schrijven. Met letterlijk niets te eten voelde Jared zich flink beroerd. Zelfs een kopje zwarte koffie zat er niet in, want dat zou de schamele calorieënlimiet overschrijden. In plaats daarvan moest hij het doen met water en een paar blaadjes sla. Elke dag calorieën verdubbelen begint natuurlijk klein.
Zijn energieniveau? Onder het vriespunt. Toch probeerde hij zijn sportroutine vol te houden, wat hem al snel deed beseffen dat krachttraining zonder brandstof niet echt een succesformule is.
Op dag drie, met een ‘uitgebreid’ diner van vier calorieën, begon hij zich af te vragen waar hij aan begonnen was. Maar goed, hij had een missie, en hij was niet van plan zomaar op te geven.

De kanteling: van honger naar flink overeten
Fast forward naar dag 10: Jared zat inmiddels op 1.024 calorieën per dag en voelde zich zowaar weer een beetje mens. Maar vanaf hier werd de uitdaging écht smerig.
Met de groeiende hoeveelheden voedsel ging hij van te weinig eten naar schranzen alsof zijn leven ervan afhing. De ene dag voelde als een cheat day, de volgende als een brute marteling.
Op dag 14 (met 8.192 calorieën op het menu) sloeg de twijfel toe. Hij kreeg alles nog nét naar binnen, maar genoot er niet meer van. Waar hij in de eerste dagen nog droomde van een vette hap, vond hij eten nu vooral een behoorlijk flinke opgave. Elke dag calorieën verdubbelen leek nu een onmogelijke taak.

De finishlijn (of eerder: de witte vlag)
Op dag 15 moest hij 16.384 calorieën eten. En dat was het moment dat hij het ‘opgaf’ (alsnog een applausje verdient). Niet omdat hij niet meer wilde, maar omdat zijn lichaam en geest hem tegenwerkten. Elke dag calorieën verdubbelen bleek uiteindelijk te veel voor hem.
“Ik ben het zat om mezelf vol te proppen tot ik misselijk word“, zei hij. “Het is echt niet zo leuk als het klinkt.” Zijn gewicht was inmiddels een rollercoaster rit geworden. Waar hij in de eerste dagen kilo’s verloor, begon hij in de tweede helft juist weer be-hoor-lijk aan te komen. Zijn eindresultaat? Een compleet verpest eetpatroon en een intense waardering voor ‘normale’ porties.
De les: dit doe je nooit, maar dan ook nooit na
Jareds conclusie was duidelijk: dit is de hel op aarde. Het experiment liet zien hoe extreem onze relatie met voedsel kan zijn. Honger hebben is niet fijn, maar jezelf volproppen tot je erbij neervalt, is misschien nog wel erger.
Wat hij vooral miste? De sociale (normale) kant van eten. Koffie drinken met vrienden, een normale maaltijd met familie, het werd hem pas echt duidelijk hoe belangrijk dat was toen hij niet meer normaal kon eten.
Zijn advies? Doe dit vooral niet na. Geniet van je maaltijden, eet normaal en blijf uit de buurt van idiote calorie-uitdagingen. En als je echt een keer los wil gaan? Dan liever met een all-you-can-eat sushi avond bijvoorbeeld, zonder dat je de dag erna (veel) spijt hebt van je keuzes in het leven.