Neem ons mee in je carrière: hoe ben je dj geworden?
“Ik begon te dj’en in 1996 en te produceren in 2007. Het was 2010 toen ik onder de naam The Magician begon te werken, nadat ik gestopt was met Aeroplane (duo samen met Vito de Luca). Ik begon met mixtapes, die ik de ‘Magic tapes’ noem. Dat is een mix van nieuwe muziek en net uitgebrachte muziek. In die tijd was het makkelijker om nog aan unreleased muziek te komen. Tegenwoordig met Spotify is het een stuk lastiger. Maar ik krijg nog wel wat unreleased muziek. Ik maak die ‘Magic tapes’ ook nog steeds elke maand.
Het eerste wat ik deed qua productie als The Magician, was de remix van Lykke Li’s I Follow rivers. En het explodeerde, zonder dat ik enige verwachting had. Het was helemaal te gek. Ik heb deze track in mijn slaapkamer gemaakt. Ik wilde ook niet per se zo’n groot nummer maken, maar vooral een cool, nieuw nummer. Iets wat ik leuk vond. En nu met Spotify staat het nog steeds in een groot aantal playlists. Ik keek er laatst nog naar, en het heeft nog steeds zeven à acht miljoen streams per maand. Elf jaar na de release.”
Hoe ben je op de naam The Magician gekomen?
“Ik hou van concepten, zo werk ik. Als ik een idee heb, maak ik er een concept van. Ik vind het ook leuk om mezelf mooi aan te kleden. Niet als een goochelaar, maar wel in pak. In 2010 was het namelijk cool om in pak naar de club te gaan. Nu niet meer natuurlijk, haha. Nu wil ik ook de naam veranderen naar Magician. En ik haal dus ‘the’ weg uit de naam. Het is wat cooler. Ik draai niet meer in pak en ‘het merk’ groeit ook mee met de tijd. Ik heb nu geen echte stijl meer. Zowel wat betreft muziek als mijn kleding. Ik kan ook techno, hiphop, popmuziek maken. Ik vind het leuk om verschillende dingen te doen. Een goochelaar (magician) kan alles, daarom koos ik er ook voor. Zodat ik allemaal verschillende dingen zou kunnen doen.”
Ambieerde je altijd al een carrière als dj?
“Ja, ik droomde er altijd van om dj te worden. Maar niet om bekend te worden, alleen maar om muziek te delen. Ik hou zo veel van muziek en ik mixte van alles op mijn slaapkamer toen ik jong was. Uiteindelijk kreeg ik een voorstel om te spelen in een zaal ongeveer een kwart van de grootte van deze (Club Chin Chin) en ik had helemaal geen zin om voor mensen op te treden. Dat was niet mijn doel. Uiteindelijk werd ik overgehaald, maar daarbij gaf ik wel aan dat het publiek achter mij moest staan. Ik was namelijk erg verlegen. Ik wilde dat ze mij niet zagen, maar dat ze alleen mijn muziek hoorden. Ik wilde dat ze mijn muziek leuk vonden, niet alleen mij.
Maar echt in het begin kwam het door mijn oom. Hij was dj op bruiloften. Toen was ik tussen de 10 en 13 jaar oud. Ik heb een grote familie en daardoor ook veel bruiloften. Toen hij bezig was, lette ik op hem, hoe hij het deed. Voor mijn verjaardag kreeg ik ook dj-apparatuur en daar ging ik mee aan de slag, zonder YouTube of iets dergelijks. Toen ik 16 was ging ik altijd in de club bij de dj staan, zodat ik van hen kon leren. Met een beetje geld kocht ik hun tapes.”
We hadden het er net al over, maar je beleefde je doorbraak met de remix van ‘I Follow Rivers’ van Lykke Li. Zie jij dat ook als je grootste hit?
“Ja, zeker. Het was weliswaar een remix, maar ik heb alles anders gedaan. Alleen de vocalen heb ik gehouden, verder heb ik alles aangepast: de akkoorden, drums, etc. Ik heb er een andere vibe aan gegeven. En als je ook kijkt naar de streams, is dit de grootste track.”
Wat is het hoogtepunt uit jouw carrière?
“Dat is waarschijnlijk net na Sunlight. Toen draaide ik op Coachella, EDC (Electric Daisy Carnival) Las Vegas, dus in 2014 tot 2016 was denk ik wel mijn piek. En wat later kreeg je de pandemie, toen veranderde heel veel. Zowel de muziek als het publiek. Je kan ook niet 15 à 20 jaar in je carrière alleen maar groeien. Je hebt zo z’n pieken en dalen. Het belangrijkste is dat het goed gaat en dat je accepteert dat je ook wat dalen kunt hebben. Geen enorme dalen, maar een paar kleintjes. Wat ik al eerder zei: ik heb er nooit van gedroomd zo bekend te worden, ik wilde gewoon muziek delen. En mensen luisteren nog steeds mijn muziek en de ‘Magic Tapes’. Ik voel me goed, zo goed dat ik nu met een album ga komen. Het wordt een mix van van alles.”
Je bent met A-Trak op b2b tour, hoe zijn jullie vrienden geworden?
“We kennen elkaar van een festival waar we allebei draaiden, niet b2b, maar we stonden wel op dezelfde line-up. We hebben ook veel gemeenschappelijke vrienden en ook onze muziekstijl komt overeen. Het is een mix van pop, hiphop, funk, disco. Geen techno, als hij techno-dj was, waren we niet zo close. Dat is namelijk een andere benadering van de muziek. Rond 2007 ontmoetten we in Parijs al die dj’s (hun gemeenschappelijke vrienden). Dat was bij Ed Banger (records) daar had je Justice, SebastiAn, DJ Mehdi, etc.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Wie kwam met het idee om b2b te gaan?
“Eigenlijk kwam hij (A-Trak) met de vraag of ik b2b wilde voor zijn feest in Miami, dit jaar in maart. En toen waren de reacties geweldig. Dus moesten we het wel nog een keer doen. Niet alleen daarom doen we het, ook omdat we samen met een nummer komen.”
Wat kunnen we verwachten van jullie tour?
“Zoals altijd, veel nieuwe muziek. Van disco tot house, niet te ‘donker’, maar soms wel energiek. Ik vind het ook leuk dat de muziek van de 90’s weer terugkomt, dus daar gaan we ook wat van draaien. Verder gaan we het zien, er komen namelijk ook wat verrassingen. En natuurlijk wat nummers van onszelf, zoals I Follow”
Jullie draaien vanavond in de Chin Chin, dit is een partnervenue van Don Julio. Hebben jullie hier bewust voor gekozen?
“Mijn boekingsbureau, dat ook het Club Chin Chin-feest organiseert, nodigde mij uit om te komen spelen. Dat Don Julio een partner is, is mooi meegenomen. Het is een cool merk en ik ben ook een groot fan van tequila en mescal.”
Wat is je beste herinnering aan ADE?
“Hmm, goede vraag. Ik heb veel herinneringen. Misschien een van mijn eerste (optredens). Eigenlijk heb ik ook slechte herinneringen, zoals bijna lege zalen. Dat was wel jammer, maar ja. Ik heb ook veel goede herinneringen. Het is gewoon een groot kantoor, met alle clubs als kleine kantoortjes waar iedereen langskomt. Kortom, veel leuke herinneringen. Niet alleen tijdens mijn sets, maar ook met alles eromheen.”
Wat is je favoriete track van dit moment en waarom?
“Mijn favoriete track… Ik hou echt van het nieuwe nummer Feelings van George Reid en Alunageorge. En ik vind ook een nummer van Emanuel Satie en Dj T leuk. Deze is nu twee maanden uit. Klinkt heel erg als de jaren 90, het geeft een Ibiza vibe.”
Welk festival staat bovenaan je bucketlist om (nog eens) te draaien?
“Coachella, daar heb ik al twee keer gedraaid, in 2010 en 2014. En ik hoop dat ik daar weer ga draaien dankzij mijn album. Dan wordt het een liveshow, dat is mijn volgende doel.”
Wat is in jouw ogen de beste club ter wereld?
“Elsewhere in New York. Ik heb niet overal ter wereld gedraaid, maar ik hou van Elsewhere. Ik ben daar vaste dj en ben dat volgend jaar weer. Alhoewel, vast… ik woon in Brussel dus ik ben er niet elk weekend. Maar ongeveer elke twee maanden. Ik hou er ook van omdat het LGBTQ+ club is, heel open-minded is en een geweldig geluid heeft. Er is een goede vibe, ik kan draaien wat ik wil. Zo kan er een hiphop feest zijn op vrijdag, een techno feest op zaterdag en een disco queer op zondag. Het is heel erg als New York. De vibe is altijd goed, dus dit is mijn favoriete club.”
Tot slot. Als je een eigen avond zou mogen hosten. Welke locatie zou je kiezen en welke andere artiesten mogen niet ontbreken op jouw feest?
“Het zou in Amsterdam kunnen of Londen. De andere artiesten zijn: A-Trak, Too many djs (Soulwax) en Martin Garrix. Ik hou ervan om verschillende genres te mixen. Martin Garrix draait bijvoorbeeld groots EDM en ik draai ook wel op grote podia, maar ik kan ook intiem draaien. Bovendien kan ik disco draaien, maar ook het hardste ooit, haha. Het lijkt me cool om die genres te mixen en met hem b2b te staan. En misschien Fred Again.. ook wel. Ik hou van zijn vibe. Diplo ook nog, hij kan ook alles. Van pop tot hiphop tot techno.”